تو رنگ زرد خورشیدی روی بوم سیاه من

تو رنگ زرد خورشیدی روی بوم سیاه من
منم رنگ سیاه و تو نشستی روبه روی من
تو شاید رنگ سبز باشی شبیه یک طبیعت یا
تو شاید رنگ آبیی مثه دریا و آسمان ها
ولی من رنگ بی رنگم
یا شاید رنگ مشکی
منم زهر سیاه و تو میدی رنگی به زشتیم
تورو میبینم و انگار همه دنیا وایمیسته
همه غمهامو شستی تو
تویی بهترین فرشته
تو رنگ نور هستی و منم مجذوب زیباییت
دوتا چشم قشنگ و زرد
بمونی تا ابد کافیست

عالیه رنجبر

سوگند

من کاری ندارم به خدا قسم که باید اون کیف آبی واسم بخری
آن بود سوگند من
به جونه این دونه پسرم بیشتر ازاین پول ندارم ارزونتر حساب کن...یتیمه
این بود سوگند مادرم
تا سوگند من نشکند

محمد فاطمی

آقا؟ ساعتِ چند است؟

مرا به بن بست خودم رسیده ام
یادم نیست چند بار، آفتاب را
روی صورت پنجره کشیده ام
بشمار: یک،پنج ،ده،
مگر اندوهِ نازک ام
هنوز معطر است؟
که ترکه های درد
رویِ دست روزهایم ،
هَشتَک شده اند،

من به من نرسیده ام
حتی به کوچه ای از خودم
می خواستم خستگی ام را تَگ کنم
به آدم ها بگویم: بروند
همیشه کمی تلخی
تهِ چشم هایم می جوشد،
نمی دانم چرا؟
وسطِ آرشیوِ جمعه ها مانده ام

هوا هم که آخرین ذره اش را
روی من تف می کند
خوب به من چه ؟؟
مگر من تاوانِ کلماتِ ناپخته ام؟
باید بگویم:
حالم از صداها به هم می خورد
از خودم،
که به اصطکاکِ تنهایی رسیده ام
شاید مویه هایِ قطار
هوش از هوایِ نرسیده ام ببرد

مسافرین محترمی که قصد تغییر مسیر به سمت فرهنگ سرا دارند در این ایستگاه پیاده شده
و با قطار بعدی ........‌

هیاهویِ دست فروشی داد می زد
و صدای کهنه ی پیرمردی
که از جنگ سرد آمده بود
سال 1945، خلیج لینگاین
می گفت: جمعه ها انقلاب می کنم
تکه ای از آن را می فروشم
به جوانی می دهم
که به جای آب، نور می چشد
تشنه نیستی؟
کهنه سربازی هم ،
لا به لای واگن ها
فلوت می فروخت

شهر سنگین است
و غروب هایش لنگه به لنگه راه می رود
راستی چرا کسی به صدای فلوت فکر نکرد؟

کنار تر بیا، خودم را نمی شنوم
باید پیاده شوم
آقا؟ ساعتِ چند است؟

سارا چگنی زاده

ما چون دو دریچه روبروی هم

ما چون دو دریچه روبروی هم
آگاه ز هر بگو مگوی هم
هر روز سلام و پرسش و خنده
هر روز قرار روز آینده
عمر آینه بهشت ، اما … آه
بیش از شب و روز تیر و دی کوتاه
اکنون دل من شکسته و خسته ست
زیرا یکی از دریچه ها بسته ست
نه مهر فسون ، نه ماه جادو کرد
نفرین به سفر ، که هر چه کرد او کرد
مهدى‌اخوان‌ثالث

با جرعه‌ای ز بوی تو

با جرعه‌ای
ز بوی تو
از خویش می‌روم

حسین‌منزوی