دوستانم همه ماهند، از این بهتر چه
گوهر تاج و کلاهند، از این بهتر چه
مثل یک پنجره تا مشرق زیبایی ها
نور خورشید نگاهند، از این بهتر چه
آخر دوستی و عاشقی و یکرنگی
کشته و مرده تباهند، از این بهتر چه
شانه در شانه چنان باد به هنگام سفر
همقدم تا ته راهند، از این بهتر چه
بیم دیجوری شب نیست که یاران رفیق
بهتر از صبح پگاهند، از این بهتر چه
مثل کوهی که به سرچشمه ارادت دارند
همگی پشت و پناهند، از این بهتر چه
و چه خوبست کسی را که رفیقان گلش
همدم و خاطره خواهند، از این بهتر چه
گرچه گاهی به زمین خورده و خاک آلودند
یوسفی در ته چاهند، از این بهتر چه
علی معصومی