ما غبار از دل به آب دیده تر شسته ایم

ما غبار از دل به آب دیده تر شسته ایم
از نفس های سحر زنگار جوهر شسته ایم

با چکاوک ها اگر همراز و محرم گشته ایم
زیر باران بهاری سال ها پر شسته ایم

مثل گلبرگ شقایق داغدارانیم اگر
در میان لجه خون خاک پیکر شسته ایم

گرچه امواج بلا اینسو و آنسو می برد
آفتابی در دل دریای احمر شسته ایم

تا قیامت خم نخواهد شد به نزد ناکسان
قامتی را غرق رویای صنوبر شسته ایم

ناروا باشد اگر جز مهر خوبان دم زنیم
تا لبی در انحنای سرخ ساغر شسته ایم

شک نکن ای واقف اندیشه های راستین
ما لباس عشق را با عطر باور شسته ایم

علی معصومی