بیچاره منم که امتحانم غم توست

بیچاره منم که امتحانم غم توست
یک ذره که نه تمام جانم غم توست

یک ذره ز غم جدا نمی‌گردد دل
داروی دل و درد گرانم غم توست

آن درد و غمی که می‌برد از یاد و
چون کارد زند به استخوانم غم توست

هم اشک من و خون دلم از غم توست
هم سرخیِ هر دو دیدگانم غم توست

چیزی که ز دل ربود و ایمان مرا
یک لحظه نمی‌دهد امانم غم توست

پنهان نشده ز کس غم دوری تو
چون غصه پنهان و عیانم غم توست

آرام دلم یاد رخ ماه تو بود
آشوب دل و روح و روانم غم توست

نه روز و شبی مانده و نه حال خوشی
در شام سیه عذر فغانم غم توست

موی من تیره ولی روسفیدم ای عشق
پیرم و علت این قد کمانم غم توست

گر خوب نبودم تو ببخش بر من عیب
حالا که فقط ، آب و نانم غم توست

سجاد ممیوند