من ستایش کردم،

من ستایش کردم،
تا درخشیدی تو.
من شدم شام سیاه،
حال خورشیدی تو.
سطر پر واژه شدم،
تا توخوانیم باز،
موسم دلگیری،
من شدم شعر و سخن،
تا بخوانی آواز...
لیک افسوس افسوس
تو به راهی رفتی
بی خیال من خام
همچنان منتظرم
تا بخوانیم به نام

زهرا اویسی