اندر طلب عشق تو پر سوخته ایم،گاه نگاهی
پـروانـه ی گلگـون صفتیـم ، عاشـق ماهیـم
شبگرد گذرگاه حماسیم و ضمیـر نفـس تو
افسار و عنان دست به دل چون پر کاهیم
نوحیـم و سلیمانیـم ، در جنـگ خدایانیم ،
هرگز نشود آنچه که زین دل ز تو خواهیم
کوهیـم و سراپاییم ، چـون عـزت و ایمانیم
محکم ولی از عشق تو چون خانه ی ویرانیم
عاشق صفتیم چون شمع ، اندر هوس گلشن
سـوزان ولی از مهـر تو چـون نیـل خروشانیم
نیلوفر شب های فراقی، تمثاله ی ماهی
عاشق صفتیم ، شمعی و پروانه همانیم
ای ماه شب تارم ، مهر و همه ایثارم
رحمی بنما کز رخ تو مست و خرابیم
حسین زراعت پیشه
شده ام سخت چو سنگی در رود
به مثال کوهرنگِ غمِ یاقوت کبود
در مسیر جریان طعم شهد لب یار
کی بیارم به تمنای تو من سر به سجود؟
دل ما صید و گرفتار تو شد ای صنما
چو همان سنگِ گرفتار شده در پس رود
دل ما در پس زلف تو شقایق بنشست
تو شدی چون بت و من کافر دوران یهود
حسین زراعت پیشه