و من .. در دوراهی شک و تردید
و من ..
در دوراهی شک و تردید
سوار بر قطار زمان..
آهسته می رفتم
گاه لبخند و گاهی اشک
بر چهره ام نقش می بست
تو اشک هایت رو پاک میکردی
و با صدایی آروم و آهسته به من می‌گفتی
نه تو رو خدا نرو ..
من بغض هایم رو قورت می‌دادم
انگاری مسافر بودم از هر نظر
باید می‌رفتم مثل ثانیه ها و دقیقه ها
یا شایدم همچو پرستوی مهاجر...
اوج گرفتن در آسمان..
سفر به دور دست هااا
علی فلامرزی
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد