تو از جنس حریری،
شفافتر از
قطرههای بلورین سحر،
و چشمانت
آبی بیکران دریا
که هر موج
نغمهای از دوست داشتنت را
به ساحل دل میرساند.
قایقی از رؤیاها
تو را در آغوش دریا میبرد،
به ساحلی که بادها
رازهایت را زمزمه میکنند،
و مهتاب،
بر شانههایت آرام مینشیند.
سیدحسن نبی پور