ای بحر بی کرانه ایثار یا رضا(ع)

ای بحر بی کرانه ایثار یا رضا(ع)
گلزار حُسن را گل بی خار، یا رضا(ع)

ای کعبه مراد دل دل شکستگان
ای قبله گاه و ملجأ ابرار، یا رضا(ع)

خورشید می کند ز جمال تو کسب نور
چون سر زند ز گنبد دوّار، یا رضا(ع)

آئینه تمام نمای محمّدی(ص)
در صولت و شمایل و رخسار، یا رضا(ع)

ای مهر دل فروز امامت اباالحسن
وی مقتدای مکتب دادار، یا رضا(ع)

آید نسیم روضه‌ی رضوان ازین حرم
از عطر خُلد کوی تو سرشار، یا رضا(ع)

بر آستانه‌ی حرمت بوسه می‌زند
روح الامین بچشم گهربار، یا رضا(ع)

آیند ساکنان سماوات فوج فوج
هر صبح و شام در صف زوّار، یا رضا(ع)

مشتاق چلچراغ رواق تو آفتاب
دلبستگان عشق تو احرار، یا رضا(ع)

دل را به غرفه های ضریح تو بسته‌ایم
همسایه ایم گر چه خطاکار، یا رضا(ع)

با یک نگاه لطف شما باز می شود
صدها گره ز کار گرفتار، یا رضا(ع)

آهوی خسته ام من و چشمم براین سراست
از پای مانده با دل افکار، یا رضا(ع)

منت پذیر لطف شمایم که سال ها
بودی مرا هماره مددکار، یا رضا(ع)

بارَد ز نور گنبد و گلدسته های تو
بر ساق عرش چشمۀ انوار، یا رضا(ع)
سعید بی همتا