ترسم که توهم ، یارِ وفادار نباشی
عاشقُ دیوانه و معشوق ،نگه دار نباشی
من از غم ِ هجرانِ تو صدبار بمیرم
تو از غمِ این دل ، خبردار نباشی
ترسم که تواز فاصله ی دور بشینی
جانم به تهِ خط باشدُ از دور ،ببینی
من از دردِ فراقِ تو ، به یعقوب شبیه ام
تو چون زنِ مصری، به تختی بنشینی
من خسته تر از آنمُ درمان دلم کو ؟
گویند که تو سهم کسِ دیگری،انصاف دلت کو ؟
سپیده امامی پور